Włodzimierz Nazarowicz

Włodzimierz Nazarowicz –Przyjaciel Kultury ’2014 człowiek niezwykły, skrzypek, śpiewak, gawędziarz, dusza towarzystwa!

Urodził się 26.07.1928 roku w Rudzie Żurawieckiej – małej miejscowości na Lubelszczyźnie.
Tam Pan Włodzimierz chodził do szkoły podstawowej, skąd wyniósł zafascynowanie muzyką ludową.
Jego talent zauważył lokalny nauczyciel, jednak brak skrzypiec sprawił, iż nie mógł rozpocząć nauki. Pragnienie spełniło się dopiero po kilku latach i już w wieku 14 lat grywał na weselach poleczki, walczyki, zwane niekiedy mazurkami, kozaki, kołomyjki, a także oberlinksy – melodie tańców popularnych przed wojną w Lubyczy Królewskiej.
Po wojnie rodzina jego została przesiedlona. Urodził się w trudnych czasach naszej historii, był więziony jako 17 -letni chłopak, a po wojnie wysiedlony podczas
„ Akcji Wisła” na Mazury, do Budzewa w gminie Budry. Pan Włodzimierz po przyjeździe do Budzewa imał się wielu zajęć: uprawiał ziemię, pracował w tutejszym młynie , a też w księgowości.
Poza trudem codziennej pracy – robił to co kochał – muzykował.

Miłość do muzyki była impulsem do założenia w 1973r. w Ołowniku kapeli „Złote Kłosy”, która kontynuowała folklor mazurski. Kapela była znana w całej Polsce, prezentowała swój repertuar na prestiżowych imprezach w Olsztynie, Warszawie, Augustowie, Suwałkach, Wrocławiu i innych miejscowościach; występowała także na Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu nad Wisłą.

Tam w 1978 roku trio Nazarowiczów – pan Włodzimierz z synami Andrzejem i Jarosławem – otrzymało drugą nagrodę w konkursie „Duży -mały”. W 1985 Nazarowicz „wygrał” na Festiwalu kazimierzowskim drugą nagrodę w kategorii instrumentalistów solistów.

Pod koniec lat siedemdziesiątych powstał w Węgorzewie Zespół Pieśni i Tańca „Czeremosz”, któremu towarzyszyła kapela muzyków m.in. z panem Włodzimierzem.

Nagrania muzyki Włodzimierza Nazarowicza znajdują się w archiwach muzycznych Polskiego Radia w Warszawie, rozgłośni regionalnych w Olsztynie, Białymstoku, Lublinie, Suwałkach, w Instytucie Muzycznym Uniwersytetu Warszawskiego, w archiwach Polskiej Akademii Nauk; dokumentacja biograficzna – w Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie, w zbiorach Fundacji „Dziedzictwo nasze” oraz Fundacji Losy Niezapomniane.

Oprócz muzyki Włodzimierz Nazarowicz miał jeszcze wiele innych pasji. Znany jest w naszym środowisku jako autor licznych wierszy, pieczołowicie zbierał materiały źródłowe dotyczące historii Budzewa i Mazur,
w dostojnym wieku nauczył się języka niemieckiego, tłumacząc materiały niemieckojęzyczne dotyczące historii naszego terenu. Był jednym z najlepszych czytelników naszej gminnej biblioteki, zajmował się również tradycyjnym koszykarstwem, prowadził warsztaty wikliniarskie dla dzieci i dorosłych, okraszał n grą na skrzypcach imprezy kulturalne w gminie Budry, towarzyszył często zespołowi Budzewiaki.

Na początku lat osiemdziesiątych otrzymał odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”,
a w 2012 roku – Honorowa Odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Na wniosek Fundacji „Dziedzictwo nasze” został uhonorowany nagrodą Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego za kontynuację tradycji ludowych w zakresie folkloru muzycznego i wiejskiego rzemiosła.

Pan Włodzimierz Nazarowicz – zasłużony działacz kultury, człowiek, który tak wiele dokonał w swoim życiu dla zachowania tradycji ludowej, – dla nas – mieszkańców naszej „małej „ojczyzny” zawsze będzie naszym przyjacielem, który był dla nas symbolem zamiłowania do muzyki, książki, tradycji a przede wszystkim życzliwości i szacunku do drugiego człowieka.

„…człowiek tyle jest wart, ile po sobie zostawi” – motto Pana Włodzimierza, które towarzyszyło mu do ostatnich chwil jego aktywnego, pełnego radości i optymizmu życia.

Kilka wierszy Pana Włodzimierza: